مدیرعامل آب منطقهای گلستان با بیان اینکه استان گلستان حداقل چهار میلیارد ریال کمبود آب دارد، گفت: کشاورزی بدون رعایت الگوی کشت، ورود آسیب بدون بازگشت، جبران ناپذیر و غیرقابل اصلاح به منابع آب زیرزمینی استان وارد میکند.
سید محسن حسینی در گفتگو با خبرنگار ایسنا اظهار کرد: استان گلستان به حدود ۶.۵ میلیارد متر مکعب آب نیاز دارد، در حالی که پتانسیل آب استان حدود ۲.۵ میلیارد متر مکعب است که این میزان با توجه به دورههای خشکسالی و افزایش دمای استان دارای سیر کاهشی است،
وی با بیان اینکه حداقل کمبود آب استان ۴ میلیارد متر مکعب است، افزود: چنانچه بخواهیم در استان گلستان از نظر تأمین آب در بخشهای شرب و بهداشت مشکلی برای جمعیت شهری و روستایی استان و همچنین جمعیت مسافری و گردشگران در فصول مربوط، وجود نداشته باشد، صنعت و خدمات به میزان پیشبینی شده و حتی بیشتر توسعه یافته و کشاورزی در سطح ۸۵۰ هزار هکتار با مدول آبیاری فعلی، آب در دسترس داشته باشد باید این کمبود آب جبران شود.
مدیرعامل آب منطقهای گلستان تصریح کرد: در ۶ ماهه اول سال آبی (مهر لغایت اسفند) مقدار بارندگی تجمعی متوسط در استان ۱۸۴ میلیمتر بود که نسبت به آمار بلند مدت که ۲۹۳ میلیمتر است، کاهش ۳۷ درصدی را نشان میدهد و متوسط دمای اندازهگیری شده در این مدت، ۱۱.۳ درجه سانتیگراد بود که نسبت به آمار بلندمدت که ۱۰.۴ درجه سانتیگراد است، ۰.۹ درجه افزایش دارد.
حسینی با اشاره به اینکه رواناب اندازهگیری شده در ایستگاههای شاخص رودخانههای استان، بین ۱۰۰ درصد کاهش تا ۲۷ درصد کاهش را نسبت به آمار دوره بلند مدت نشان میدهد،گفت: ذخیره آبخوانهای استان با حدود ۳۸۷ میلیون متر مکعب، حدود ۳۱ درصدی نسبت به آمار دوره بلند کاهش دارد.
وی با هشدار به برنج کاران استان گفت: مشکل اصلی استان کشت شالی غرقابی با استفاده از منابع آب زیرزمینی است که به هیچ عنوان به مصلحت استان نیست و آبخوانهای استان را به شدت تخریب و نابود کرده و بنا به گفته کارشناسان کشاورزی بافت خاک را هم دچار مشکل میکند.
مدیرعامل آب منطقهای گلستان ادامه داد: در کشت برنج در اراضی نسقی که حدود ۱۵ هزار هکتار است، به دلیل آنکه در این بخش از آب سطحی و روان آبها استفاده میشود، نگرانی نداریم و زراعت برنج به روش خشکهکاری هم با توجه به آمار و اطلاعات جهادکشاورزی در زمینه مصرف آب، مورد تأیید است.
حسینی تأکید کرد: کشاورزی بدون رعایت الگوی کشت، ورود آسیب بدون بازگشت، جبران ناپذیر و غیرقابل اصلاح به منابع آب زیرزمینی استان وارد میکند که باید قبل از آن که وضعیت بحرانی شود، از آن جلوگیری کرد.