سرپرست فرمانداری دشتیاری در جنوب سیستان و بلوچستان با اشاره به ظرفیتهای شیلاتی این شهرستان گفت: سالانه ۲۹۰ میلیون قوطی کنسروی در این شهرستان تولید میشود و بیش از ۳۰۰ نفر در کارخانههای تَن ماهی مشغول بکار هستند.
محمدعلی رأفت روز سه شنبه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا اظهارکرد: کارخانههای تن ماهی شهر نگور، بریس و پسابندر از ظرفیت مهم تولید کنسرو تن ماهی هستند و محصولات تولیدی را به سراسر نقاط کشور توزیع میکنند.
وی افزود: همچنین محصول این کارخانه به کشورهای همسایه از جمله عراق، سوریه، عمان، قطر، امارات و روسیه نیز صادر می شود.
سرپرست فرمانداری دشتیاری بیان کرد: کنسروسازی در حالی یک صنعت استراتژیک در کشور به شمار میرود که باعث جلوگیری از ضایع شدن محصولات کشاورزی میشود.
وی با اشاره به اینکه توجه به تنوع محصولات کشاورزی، دامپروری و شیلات یکی از مهمترین بخشهای جذاب برای صاحبان سرمایه میتواند حضور در صنایع تبدیلی مربوط به این تولیدات به ویژه در صنعت کنسروسازی باشد، خاطرنشان کرد: اما مهمترین نکته در این سرمایهگذاری چرخه تامین مواد اولیه و دستیابی به بازارهای هدف قابل اعتماد و تضمین فروش محصولات تولیدی است.
وی ادامه داد: سیستان و بلوچستان به دلیل برخورداری از ۳۲۰ کیلومتر مرز آبی همواره به عنوان قطب اصلی فعالیتهای آبزی پروری و صیادی شناخته می شود و سواحل مَکُران از گواتر تا کنارک و زرآباد دارای مرز آبی اقیانوسی هست که این خصوصیات و ویژگیهای کم نظیر به ویژه به لحاظ شرایط اقلیمی، وجود دریای عمان، نوار ساحلی و همچنین گونههای آبزی با ارزش تجاری بالا در آبهای منطقه است.
مدیر جهاد کشاورزی دشتیاری نیز به خبرنگار ایرنا اظهارکرد: در حال حاضر۱۳ واحد کارخانه تولید کنسرو ماهی در سطح شهرستان مشغول فعالیت است که سالانه حدود ۲۹۰ میلیون قوطی کنسرو انواع ماهی گیدر، هوور و زرده معادل ۵۲ هزار و ۵۰۰ تن کنسرو تولید میشود.
منصور رئیسی افزود: عمده مقصد کنسرو های تولید شده بازار داخل کشور بوده و بخشی نیز به خارج از کشور صادر می شود و وجود کارخانجات تولید کنسرو و فرآوری محصولات شیلاتی برای ۷۴۰ نفر شغل پایدار مستقیم فراهم کرده است.
وی افزود: نوار ساحلی سیستان و بلوچستان منبع و معدنی غنی از پروتئین است که به راحتی میتواند بالاترین درآمد و اشتغالزایی را ایجاد کند.
مدیر جهاد کشاورزی دشتیاری خاطر نشان کرد: گسترش صنعت آبزی پروری در شهرستان دشتیاری زمینه بسیار مناسبی برای توسعه و پیشرفت منطقه خواهد بود که نه تنها در بُعد اقتصادی حتی در بعد اجتماعی و فرهنگی و گردشگری نیز تاثیر بسزایی خواهد داشت.