خارگ نیوز: متولیان امور اشتغال چه در جنوب و چه مرکز استان باید بدانند که در این برهه، فقط حقوق بگیری و ارائه آمار جفای به آینده استان است و نمایندگان نیز آگاه باشند که اگر منافع کل استان بدون تکروی پیگیری گردد حاصلش انتفاع کل استان است و نه روش بانوی مجلس نشین سابق.
به گزارش خارگ نیوز، محمد جعفری: در خبرها آمده بود که مدیرکل کار، تعاون و رفاه اجتماعی استان خوزستان اعلام داشته اند که از این پس با قدرت از جذب نیروهای غیربومی در شرکت های خوزستان جلوگیری کرده و در صورت مشاهده اقدام به اخراج نموده مگر اینکه ثابت شود نیروی متخصص آن شغل در استان وجود نداشته است.
مبحث بومی و غیر بومی چندسالی است که بر مسائل مربوط به اشتغال سایه افکنده و هیچگونه راه حل مدون و ضابطه مندی نیز برای حل ریشه ای آن مشاهده نگردیده است.
در استان های نفت و گازخیز جنوبی این موضوع همیشه محل چالش و مناقشه بوده و مصوبات جذب درصدی از بومیان، هیچگاه از نوشته ای بر کاغذ فراتر نرفته و در واقعیت آمار به گونه ای دیگر رقم خورده است.
هواداران جذب سراسری در بوشهر و خوزستان، ملی بودن این صنایع را دستاویز خود قرار داده اند، ولی به عینه شاهدیم که استخدام در صنایع با مشخصات کاملا مشابه (مثلا پتروشیمی) در مناطق دیگر را با منابع انسانی کاملا بومی انجام می دهند.
مردم خوزستان و خصوصا بوشهر جذب در صنایع بالادستی مدنظرشان نیست. اکتشاف و استخراج و صنایع مربوط به آن هیچگاه محل اعتراض اصلی آنان نبوده است، ولی در بهره برداری و تولید که از صنایع پایین دستی محسوب می شود چرا نباید مانند سایر مناطق، حقوق میزبانان نیز لحاظ شود؟
در حال حاضر اگر قول و قرار مسئولین خوزستان در مورد وضعیت جذب بومی ها یه سرانجام برسد، بوشهر در صدر جدول حقوق پایمال شده قرار خواهد گرفت.
البته بروز وضعیت فعلی برای استان بوشهر از چند منظر قابل بررسی است. من جمله:
ناهماهنگی و چندصدایی نمایندگان دوره پیشین، عدم ارتباط موثر مرکز و جنوب استان در پیشبرد حقوق استان، وضعیت بغرنج مدیریت اشتغال در همه رده های مدیریتی.
اسفبارترین موضوع در استان بوشهر زمانی رخ داد که نماینده شهرهای جنوبی استان پر موضوع اشتغال و آلایندگی راه خود را از کل استان جدا نموده و در این معاذله ساده لوحانه و در مصافی باخت-باخت، سعی در خارج نمودن شش شهرستان دیگر استان از گروه ذی نفعان نموده و دانسته یا ندانسته دامنه گروه ذی نفعان را از مرزهای استان خارج نموده و سبب انتفاع همسایگان در موضوعات اشتغال و حق آلایندگی شدند.
البته در حال حاضر با توجه به منع استخدام رسمی، تنور استخدام فقط با جذب پیمانکاری روشن است و این نان به حد لقمه ای یا نان میان سوخته و محیط خمیری بیش نیست.
ولی در استان بوشهر تنور خاموش و همان نان نیم بندش هم برای دیگران است و فقط بوی نان و خاکستر برجا مانده برای مردمانش! تا نیروهای خدماتی نیز از جاهایی بیایند که حتی برای نام و نشان هم یک جنوبی در آن سامان مشغول به کار نیست.
متولیان امور اشتغال چه در جنوب و چه مرکز استان باید بدانند که در این برهه، فقط حقوق بگیری و ارائه آمار جفای به آینده استان است و نمایندگان نیز آگاه باشند که اگر منافع کل استان بدون تکروی پیگیری گردد حاصلش انتفاع کل استان است و نه روش بانوی مجلس نشین سابق.
با توجه به اصل عدم آگاهی باعث سلب مسئولیت نیست، مرکز استان نیز تازمانی که آگاهی دقیقی از صنایع مستقر در تمام استان نداشته باشد بازنده ای دائمی خواهد بود که در محضر وجدان خواب آلود خود و قضاوت دیگران حرفی برای گفتن نخواهد داشت.