خارگ نیوز: زمستان 2019 شاید یکی از ماندگارترین زمستان ها در طول تاریخ بشریت قلمداد شود. زمستان سالی که کووید ویروس آن از شهری از چین به پرواز درآمد و تمامی کره زمین را با تاج های سلطنتی خود فتح نمود. همه گیری میلیون ها نفر و کشتار و قتل عام چند صدهزار نفر تاکنون، نام این ویروس را بعنوان یکی از مرگ آورترین ویروس های انسانی به ثبت رسانده است.
به گزارش خارگ نیوز، زمستان 2019 شاید یکی از ماندگارترین زمستان ها در طول تاریخ بشریت قلمداد شود. زمستان سالی که کووید ویروس آن از شهری از چین به پرواز درآمد و تمامی کره زمین را با تاج های سلطنتی خود فتح نمود. همه گیری میلیون ها نفر و کشتار و قتل عام چند صدهزار نفر تاکنون، نام این ویروس را بعنوان یکی از مرگ آورترین ویروس های انسانی به ثبت رسانده است.
اواخر بهمن ماه سال 98 بود که ناقوس خروج این ویروس از ووهان به سمت دیگر نقاط جهان از جمله ایران به صدا درآمد و همه را در برزخی عجیب فرو برد. دیری نپایید که نخستین مبتلایان این اپیدمی ابتدا در قم و سپس باقی شهرهای کشور روانه ی بیمارستان ها و مجامع درمانی شدند تا هراسی مجازی که در صفحات گوشی های هوشمند شهروندان دست به دست می شد و آنها را نشانه می رفت، به واقعیت بپیوندد.
زمستان در حال کوچ از شهرها بود و جای خود را به بهار می سپرد که فرضیه ای امیدآفرین در رسانه ها قوت گرفت. فرضیه ای مبنی بر اینکه ویروس عصیانگر کرونا، تاب مقاومت در برابر افزایش دما را نداشته و گرم شدن تدریجی هوا می تواند آن را ریشه کن کرده و محو نماید.
روزهای آغازین سال جدید، شهروندان – خصوصا ساکنین مناطق گرمسیری کشور – با امید سپری شدن روزهای بهاری و ورود به فصول گرم سال، در قرنطینه ای جدی و صادقانه، همراه با خانواده های خود در کنار سفره های کوچکتری، نوعی دیگر از زندگی اجتماعی را تجربه کردند تا با گرمتر شدن هوا بتوانند بدون کمترین تلفاتی از این گردنه مخوف عبور کرده و دیگر بار با اعضای خانواده خود بر سر سفره های بزرگتری بنشینند.
با این حال اما، با گذشت روزهای پیاپی و افزایش دامنه شیوع این اپیدمی جهانی، خیلی زود فرضیه تاب آوری ویروس در مقابل گرما رنگ باخت و شهروندان را با این حقیقت عریان روبرو ساخت که بجز رعایت موارد بهداشت فردی و اجتماعی، هیچ گزینه جایگزینی برای مقابله یا این تهدید انسانی وجود ندارد.
اینک به وضوح آشکار شده که مناطقی با درجه ی حرارت بالاتر و رطوبت و شرجی هوا به مراتب می توانند دامنه ی همه گیری را افزایش دهند. گرما و شرجی طاقت فرسایی که شهروندان را در زیر یک سقف جمع نموده و آنها را در مجاورت همدیگر قرار می دهد، در کنار چرخش هوا در سیستم های تهویه ی مرکزی که بسیاری از ادارات ، سازمان ها و مراکز درمانی به آن مجهزند ، می تواند در کوتاه مدت سطح تسری این ویروس را افزایش داده و نفوس بیشتری را درگیر آن نماید.
از این رو می طلبد تا شهروندان با دقت و وسواس بیشتری به رعایت بهداشت فردی و اجتماعی مبادرت ورزیده و در موارد اضطراری که در مجامعی عمومی نظیر بانک ها، ادارات، سازمان ها، مراکز درمانی و یا ابنیه های مذهبی مثل مساجد، حسینیه ها و تکایا حضور می یابند، حداکثر تلاش خود را برای رعایت حقوق دیگران به کار گیرند تا در اقدامی ناخواسته و ناآگاهانه موجبات آسیب به دیگر همنوعان خود را فراهم نسازند.