خارگ نیوز: یک ایثارگر شرکت ملی نفت گفت: با توجه به اینکه دشمن پیوسته تأسیسات و ترمینال‌ها را تخریب می‌کرد، ما نیز باید به فکر اقدامات تازهای می‌بودیم تا هدف دشمن که ایستایی صادرات نفت و قطع درآمد ارزی کشور بود، محقق نشود.
به گزارش خارگ نیوز؛ اسماعیل اعتقاد یکی از کارکنان شرکت ملی نفت ایران است که بعد از انتقال به خارک در سال 58 در مسئولیت‌های بسیاری از جمله سرپرستی اسکله شرقی و ریاست عملیات بارگیری نفت خارک انجام وظیفه کرده است.
وی همچون دیگر کارکنان شرکت ملی نفت در دوران دفاع مقدس و در شرایطی که مناطق نفتی زیر آتش توپخانه‌های دشمن بود، در منطقه مأموریت خود در جزیره خارک ماند و شجاعانه به کار خود ادامه داد.
اعتقاد که آنروزها شاهد فداکاری رزمندگان انقلاب اسلامی بوده است، گفت: نخستین روز جنگ، نوبت کار من در اسکله شرقی خارک بود؛ قرار بود که با مسئول اداره ایمنی همکاری کنم تا وسایل آتش‌نشانی را برای مواقع لزوم آماده و آزمایش کنیم.
وی ادامه داد: پس از پایان کار و هنگام بازگشت، متوجه هواپیمایی شدم که ظاهراً در حال سقوط بود؛ با عجله خود را به تلفن رساندم تا به اتاق «کنترل پهلوگاه "یک" اسکله شرقی»، سقوط هواپیما را گزارش دهم.
اعتقاد افزود: لحظه‌ای بعد با کمال تعجب متوجه شدم که هواپیما به طرف تأسیسات شیرجه می‌رود؛ درست در همان لحظه که فکر می‌کردم دیگر همه چیز تمام شده است، هواپیما اوج گرفت و از بالای سرم گذشت و دقایقی بعد مخازن 11 و 12 بمباران شد.
وی اضافه کرد: در این حمله خطوط لوله 52 اینچ و محوطه نزدیک رادار سپاه آسیب دید؛ بعد از بمباران، ضدهوایی‌ها شروع به تیراندازی کردند و جنگ برای من اینگونه آغاز شد.
اعتقاد اظهار داشت: نخستین وظیفه‌ای که در جنگ به من محول شد، استتار تأسیسات و حفظ و نگهداری آنها بود؛ تا آن زمان کوچک‌ترین تجربه‌ای در این زمینه نداشتیم، با ماشین‌آلات سنگین آشنا نبودیم اما با توکل به خدا و فداکاری همکاران عزیزمان، پدافند غیرعامل تأسیسات را ایجاد کردیم و همین تلاش‌ها صادرات و واردات نفتی را در دوران پرآشوب جنگ تحمیلی امکان‌پذیر ساخت.
این کارمند ایثارگر شرکت ملی نفت ادامه داد: کم‌کم توانستیم نیازهای بسیاری را رفع کنیم؛ اتفاقات پی‌درپی نیز توجه مسئولان منطقه را به لزوم گروه ویژه‌ای که بر کارها نظارت داشته باشد و بتواند در شرایط ضروری تصمیم‌های لازم را اتخاذ کند، جلب کرد؛ نبود این گروه می‌توانست به متروک شدن تأسیسات و ویرانی خطوط لوله منجر شود.
اعتقاد افزود: تشکیل گروه باعث شد تا بارگیری که برای مدت کوتاهی متوقف مانده بود، از سرگرفته و صادرات امکان‌پذیر شود؛ با آمادگی کاملی که گروه در احیای تأسیسات داشت، یکی از اسکله‌های متروک فلات قاره به نام (ان ـ بی ـ ام) با توجه به ظرفیت صادراتی محدودش بازسازی شد و به تدریج اسکله‌ها را که برای جلوگیری از خسارت زیاد از آب پر شده بود، تخلیه کرده و نفت را برای صادرات در خطوط جاری کردیم.
وی اضافه کرد: در کنار این تلاش‌های سازنده، گوش ما نیز آرام آرام با صدای تیربار و انفجار خمپاره آشنا شد و در هماهنگی با سایر نیروها، بازسازی، حفظ و نگهداری تأسیسات به توسعه صادرات اقدام کردیم؛ گروهی از جهاد سازندگی استان بوشهر و گروهی از جهاد سازندگی استان خوزستان به یاری ما آمدند؛ مسئولیت گروه با من بود و همه ما زیرنظر رئیس منطقه، انجام وظیفه می‌کردیم.
اعتقاد ادامه داد: در یکی از روزهای گرم ماه مبارک رمضان که رطوبت هوا بسیار بود، همراه رئیس ایمنی مناطق و رئیس ایمنی و آتش‌نشانی برای بررسی فعالیت گروه و قسمت‌های آسیب‌دیده منطقه به محل موردنظر رفتیم؛ نزدیکی‌های محل با توجه به وسعت آتش‌سوزی، رئیس کل مناطق از آقای جعفری که رئیس ایمنی وقت بودند، سؤال کردند که این افراد چه کسانی هستند و آقای جعفری آنان را معرفی کرد.
وی افزود: بر این باورم که هرگز قادر نخواهم بود تصویر کاملی از تلاش‌ها و ایثارگری‌های این گروه را ترسیم کنم؛ کاش می‌توانستم از فعالیت‌های گروه فیلمی بگیرم و عظمت کار را آنگونه که بود به نمایش بگذارم.
این ایثارگر شرکت نفت ادامه داد: در آن روزها تمهید دیگری که برای بهبود صادرات به کار بستیم، ایجاد سیستم ترمینال سیار بارگیری بود؛ با توجه به حملات بی‌وقفه رژیم بعثی که به کشتی‌ها و اسکله‌ها می‌شد، مشتری‌ها تمایلی به حضور در پهلوگاه‌های جزیره نداشتند؛ ابتدا ترمینال‌های سیاری در مسیر را دایر کردیم تا کشتی‌های بزرگ بتوانند در آن پهلو بگیرند و با این شیوه، نفت را به وسیله کشتی‌های کوچک که در جزیره بارگیری می‌کردند، تحویل گرفته و برای صادرات به کشتی‌های مادر تحویل می دادیم.
وی اظهار داشت: از آنجا که دشمن پیوسته تأسیسات و ترمینال‌های ما را تخریب می‌کرد، ما نیز باید به فکر اقدامات تازهای می‌بودیم تا هدف دشمن که ایستایی صادرات نفت و قطع درآمد ارزی کشور بود، محقق نشود؛ با تعریف پروژه محرم و اجرای آن، صادرات نفت به آرامی به تنگه هرمز انتقال یافت، پیمانکار‌ها مشخص شدند و با ایجاد شبکه خطوط لوله از جزیره خارک صادرات شکل تازهای گرفت و در تلاش شبانه روزی که توسط گروه تعمیرات انجام می‌گرفت، خرابی‌های ناشی از حملات دشمن ترمیم شده و صادرات ادامه می‌یافت.
اعتقاد افزود: آن روزها شاهد فداکاری‌های شگفت‌انگیز کارکنان صنعت نفت بودم؛ خدا رحمتش کند، کارگر جان برکفی بود که لوله‌های تخریب شده را در حالی که نفت از آن فوران می‌کرد، جوشکاری می‌کرد؛ معتقدم کارهایی که آن روزها انجام می گرفت در حال حاضر به هیچ وجه قابل انجام نیست. وی گفت: در آن شرایط کارکنان، جان خود را در دست گرفته بودند و هنگام بمباران نیز دست از کار نمی‌کشیدند؛ ما شاهد شهادت، مجروح شدن و مفقودالاثر شدن بسیاری از عزیزانمان بودیم.