به گزارش خارگ نیوز، بهرام نکیسا: روح بلند و نگاه نجیبانه ای داشت . طمانینه ای خاص در چهره اش موج می زد . لباس خاکی اش بوی خدا ، بوی دعا و مناجات ، بوی وطن پرستی و اخلاص می داد . در بین بچه های رزمنده جایگاه و محبوبیت خاصی داشت . از معرفت و فهم دینی بالائی که ریشه در اعتقادات مذهبی ایشان و خانواده محترمشان داشت برخوردار بود . اهل راز و نیاز ، علم و اجتماع بود .
این شخص کسی جز شهید علیرضا ماهینی نبود . شهید علیرضا ماهینی نامی بزرگ و شایسته یاد ، سرمایه معنوی ارزشمندی که کشور و جامعه ما به چنین سرمایه هائی همواره نیازمند است . شاید برخی از جوانان امروز ایشان را ندیده و یا نشناسند . اما نام و یاد او یاد آور اخلاص ، معلمی ، وفا و مهربانی ، حضور رزمندگان استان بوشهر در جنگ های نامنظم ، دریا ، کرخه ، فکه ، بستان ، دهلاویه و چزابه است .
این شهید عزیز با دو علی دیگر در تنگه چزابه به فیض شهادت نائل گردیدند و در بهمن ماه ۱۳۶۰ درکنار آب های نیلگون خلیج فارس برفراز دستان مردم با وفای بوشهر تشیع گردیدند .
فرمانده دلیر شهید علیرضا ماهینی در گلزار شهدای بهشت صادق بوشهر در جوار دیگر دوستان شهیدش و آن دو بسیجی عزیز ( شهیدان علی هوشنگی و علی نکیسا ) در گلزارشهدای بی بی زلیخه خاتون چاهکوتاه آرمیدند.
چه زیبا آن انسان خدائی زنده یاد شهید سید مرتضی آوینی گفته است :
«زمان ، بادی است که میوزد ؛ هم هست و هم نیست . آنان را که ریشه در خاکِ استوار دارند از طوفان هراسی نیست. جنگ میآمد تا مردانِ مرد را بیازماید. پندار ما این است که ما ماندهایم و شهدا رفتهاند، اما حقیقت آن است که زمان ما را با خود برده است و شهدا ماندهاند. آن روزها زمین و آسمان به هم پیوسته بود و مردترین مردان از همین خاک بال در آسمانها میگشودند ».
در روز شمار هشت سال دفاع مقدس حماسه چزابه حماسه ای قابل مطالعه ، توجه و ستودنی است . یاد و معرفی شهدای عزیز ، بویژه فرمانده شجاع شهید علیرضا ماهینی برای جوانان و دانشجویان امری لازم و ضروری است . شجاعت و دلیری شهید علیرضا ماهینی ریشه در باور و رابطه معنوی و اخلاص آن عزیز با معبود خود خداوند داشت .
برای برخی چزابه ، کرخه ، فکه ، بستان ، دهلاویه ، آبادان ، اروند، شلمچه ، خرمشهر و هویزه شاید تنها تداعی نامهای مناطقی از کشور عزیزمان ایران باشد اما این مناطق هریک خود به تنهائی دنیائی حرف های ناگفته و خاطرات از ایثارگری و رشادت جوانان و دلاور مردان ایران را در دل دارند .
خدا نکند زندگی و شهرها و محیط کارمان از سبک و سلوک و یاد شهدا تهی و غافل شود . خدا نکند زرق و برق زندگی و … موجب گردد که راه و هدف و خون شهدا را فراموش کنیم که در آن صورت زیان و سقوط خواهیم دید .
شهید عزیز علیرضا ماهینی معلمی دلسوز ، مدرس و فرهنگی فداکار و خود ساخته ای بود که در دوران دفاع مقدس ابتداً کسوت فرماندهی بخشی از نیروهای رزمنده استان بوشهر و جنوب را در گروه جنگ های نامنظم به فرماندهی ارشد شهید دکتر مصطفی چمران عهده دار بود . جالب اینکه بچه های رزمنده متفقاً وی را به فرماندهی خود انتخاب کرده بودند . چه انتخابی درست و عالی . بعد از ادغام گروه جنگ های نامنظم در بسیج سپاه پاسداران انقلاب اسلامی نیز وی در جبهه های جنگ جنوب نقش برجسته ای داشت .
داستان ، فرهنگ و مُرام رزم ، جنگ ، دفاع و زندگی رزمندگان و مردم ایران و شهدا در آن روزهای سخت آتش و خون و مقاومت ، داستان فراموش نشدنی زندگی مردان و زنان بی ادعای ایثارگری است که شمار این جماعت گمنام در کشور کم نیست. فرهنگ ایثار ، فرهنگی است که وجود آن موجب اقتدار ، امنیت و آرامش درکشور می گردد .
شهید علیرضا ماهینی همچون سایر شهدا و رزمندگان هشت سال دفاع مقدس سرشار از عشق به اسلام ، انقلاب ، امام و ایران بود .
خوشا بحال او و آنان که با شهادت رفتند . بدا بحال ما که مانده ایم و تنها امروز می توانیم با زبان آن سید شهیدان اهل قلم شهید سید مرتضی آوینی با آنان چنین نجوا و سخن بگوئیم که :
«ای شهید، ای آنکه بر کرانه های ازلی و ابدی وجود برنشسته ای، دستی بر آر و ما قبرستان نشینان عادات سخیف را نیز از این منجلاب بیرون بکش».
روحشان شاد و یادشان گرامی باد .