کد خبر : ۳۹,۴۵۱
۲۳ بهمن ۱۴۰۰ ۱۹:۴۶
بمناسبت سالروز شهادت سردارشهید علیرضا ماهینی
بهرام نکیسا
یادی از مردان شهیدِ در تنگه چزابه
به گزارش خارگ نیوز، بهرام نکیسا: روح بلند و نگاه نجیبانه ای داشت . طمانینه ای خاص در چهره اش موج می زد . لباس خاکی اش بوی خدا ، بوی دعا و مناجات ، بوی وطن پرستی و اخلاص می داد . در بین بچه های رزمنده جایگاه و محبوبیت خاصی داشت . از معرفت و فهم دینی بالائی که ریشه در اعتقادات مذهبی ایشان و خانواده محترمشان داشت برخوردار بود . اهل راز و نیاز ، علم و اجتماع بود .

 

این شخص کسی جز شهید علیرضا ماهینی نبود . شهید علیرضا ماهینی نامی بزرگ و شایسته یاد ، سرمایه معنوی ارزشمندی که کشور و جامعه ما به چنین سرمایه هائی همواره نیازمند است . شاید برخی از جوانان امروز ایشان را ندیده و یا نشناسند . اما نام و یاد او یاد آور اخلاص ، معلمی ، وفا و مهربانی ، حضور رزمندگان استان بوشهر در جنگ های نامنظم ، دریا ، کرخه ، فکه ، بستان ، دهلاویه و چزابه است .

 

.

این شهید عزیز با دو علی دیگر در تنگه چزابه به فیض شهادت نائل گردیدند و در بهمن ماه ۱۳۶۰ درکنار آب های نیلگون خلیج فارس برفراز دستان مردم با وفای بوشهر تشیع گردیدند .

 

 

فرمانده دلیر شهید علیرضا ماهینی در گلزار شهدای بهشت صادق بوشهر در جوار دیگر دوستان شهیدش و آن دو بسیجی عزیز ( شهیدان علی هوشنگی و علی نکیسا ) در گلزارشهدای بی بی زلیخه خاتون چاهکوتاه آرمیدند.

 

چه زیبا آن انسان خدائی زنده یاد شهید سید مرتضی آوینی گفته است :
«زمان ، بادی است که می‌وزد ؛ هم هست و هم نیست . آنان را که ریشه در خاکِ استوار دارند از طوفان هراسی نیست. جنگ می‌آمد تا مردانِ مرد را بیازماید. پندار ما این است که ما مانده‌ایم و شهدا رفته‌اند، اما حقیقت آن است که زمان ما را با خود برده است و شهدا مانده‌اند. آن روزها زمین و آسمان به هم پیوسته بود و مردترین مردان از همین خاک بال در آسمانها می‌گشودند ».

 

در روز شمار هشت سال دفاع مقدس حماسه چزابه حماسه ای قابل مطالعه ، توجه و ستودنی است . یاد و معرفی شهدای عزیز ، بویژه فرمانده شجاع شهید علیرضا ماهینی برای جوانان و دانشجویان امری لازم و ضروری است . شجاعت و دلیری شهید علیرضا ماهینی ریشه در باور و رابطه معنوی و اخلاص آن عزیز با معبود خود خداوند داشت .

 

 

برای برخی چزابه ، کرخه ، فکه ، بستان ، دهلاویه ، آبادان ، اروند، شلمچه ، خرمشهر و هویزه شاید تنها تداعی نامهای مناطقی از کشور عزیزمان ایران باشد اما این مناطق هریک خود به تنهائی دنیائی حرف های ناگفته و خاطرات از ایثارگری و رشادت جوانان و دلاور مردان ایران را در دل دارند .

 

 

خدا نکند زندگی و شهرها و محیط کارمان از سبک و سلوک و یاد شهدا تهی و غافل شود . خدا نکند زرق و برق زندگی و … موجب گردد که راه و هدف و خون شهدا را فراموش کنیم که در آن صورت زیان و سقوط خواهیم دید .

 

شهید عزیز علیرضا ماهینی معلمی دلسوز ، مدرس و فرهنگی فداکار و خود ساخته ای بود که در دوران دفاع مقدس ابتداً کسوت فرماندهی بخشی از نیروهای رزمنده استان بوشهر و جنوب را در گروه جنگ های نامنظم به فرماندهی ارشد شهید دکتر مصطفی چمران عهده دار بود . جالب اینکه بچه های رزمنده متفقاً وی را به فرماندهی خود انتخاب کرده بودند . چه انتخابی درست و عالی . بعد از ادغام گروه جنگ های نامنظم در بسیج سپاه پاسداران انقلاب اسلامی نیز وی در جبهه های جنگ جنوب نقش برجسته ای داشت .

 

داستان ، فرهنگ و مُرام رزم ، جنگ ، دفاع و زندگی رزمندگان و مردم ایران و شهدا در آن روزهای سخت آتش و خون و مقاومت ، داستان فراموش نشدنی زندگی مردان و زنان بی ادعای ایثارگری است که شمار این جماعت گمنام در کشور کم نیست. فرهنگ ایثار ، فرهنگی است که وجود آن موجب اقتدار ، امنیت و آرامش درکشور می گردد .

 

شهید علیرضا ماهینی همچون سایر شهدا و رزمندگان هشت سال دفاع مقدس سرشار از عشق به اسلام ، انقلاب ، امام و ایران بود .

 

خوشا بحال او و آنان که با شهادت رفتند . بدا بحال ما که مانده ایم و تنها امروز می توانیم با زبان آن سید شهیدان اهل قلم شهید سید مرتضی آوینی با آنان چنین نجوا و سخن بگوئیم که :
«ای شهید، ای آنکه بر کرانه های ازلی و ابدی وجود برنشسته ای، دستی بر آر و ما قبرستان نشینان عادات سخیف را نیز از این منجلاب بیرون بکش».
روحشان شاد و یادشان گرامی باد .

 

کلیدواژه ها: بهرام نکیسا 

نظرات بینندگان

احمد
0
1

درود حاج آقا نکیسا. امید یعنی بدانیم تا هستیم، می‌توانیم تغییر کنیم و دنیا را تغییر بدهیم. امید یعنی بدانیم خداوند دوستمان دارد و اگر به ما زمان داده است، معنی‌اش این است که در این فرصت می شود کارهایی کرد. امید یعنی بازوی بلند خدا رو توی زندگیمان حس کرده باشیم. امید یعنی همیشه بخشش خداوند را از اشتباه خود بزرگتر بدانیم. امید یعنی اگر دانۀ زندگی صدبار از دستمان رها شد، باز هم برای برداشتن و به مقصد رساندن آن، به ابتدا برگردیم؛ این بار محکمتر گام برداریم.

ایلیا
0
1

عرض ادب و سلام احسنت راهشان پر رهرو‌باد

ارژنگ
0
1

یاد و ایثارشان هیچ گاه از ذهن ما محو نمی شود خیلی زیبا بیان نمودی برادر

محمد
0
1

درود بر جناب نکیسا مرد روزهای سخت


تعداد کاراکتر باقیمانده: 500
نظر خود را وارد کنید