آیت‌الله علم‌الهدی گفت: مظلومیت امیرالمومنین علی(ع) تنها در شهادت حضرت نیست بلکه تمام مقاطع زندگی حضرت را فرا گرفته و فرازی از بصیرت آفرینی و روشن‌سازی امت اسلام است.
نماینده ولی‌فقیه در خراسان رضوی و امام جمعه مشهد، شامگاه ۳۱ فروردین‌ماه در مراسم شب قدر حرم مطهر رضوی اظهار کرد: حضرت علی(ع) مظلوم‌ترینِ مظلومان جهان است. مظلومیتی که آن حضرت داشت هیجان قلبی و باطنی ما را به شکلی تحریک می‌کند تا با اشک چشم با نقش علی در خانه خدا استغفار کنیم و این خصوصیت برای ما شیعیان و سایر ملل که این شب قدر را گرامی می‌دارند وجود دارد.
وی افزود: درباره مظلومیت امیرالمومنین(ع) سخن زیاد شنیده شده اما مظلومیت ایشان تنها در شهادت نیست، بلکه مظلومیت حضرت علی(ع) تمام مقاطع زندگی وی را فرا گرفته است.
علم‌الهدی خاطرنشان کرد: مظلومیت علی(ع) از منطق حضرت زهرا(س) و خود حضرت علی(ع) قابل بیان است. تصویر مظلومیت امیرالمومنین(ع) برای صدیقه اطهر به عنوان فرازی از بصیرت آفرینی و روشن سازی امت اسلام مطرح بود. درخصوص اینکه چه شد که حضرت علی(ع) پس از پیامبر آنقدر مظلوم واقع شد و آیا نوع ظلمی که به حضرت شد تنها غصب خلافت بود یا خیر، باید گفت که مسلم است که این چنین نبود، بلکه عظمت حضرت در مبارزه با دشمنان اسلام باعث شده بود دشمنان چهره‌ای خشن از حضرت را به مردم جلوه دهند و این نقطه ضعفی برای حضرت شد.
نماینده ولی‌فقیه در خراسان رضوی اضافه کرد: سرکوب دشمنان که یک عظمت و ارزش برای امیرالمومنین(ع) است به نقطه ضعف حضرت تبدیل می‌شود و می‌گویند که علی(ع) خشن است، به درد حکومت نمی‌خورد و برای حکومت یک آدم دل رحم لازم است.
وی تصریح کرد: این عملیات روانی که روی مردم صورت گرفت برای این بود تا خود قدرت را به دست بگیرند و بر سرنوشت امت مسلط شوند. این چهره عملیات روانی در همه زمان‌ها، در جامعه پیروان امیرالمومنین و جامعه‌ای که خط پیروان علی(ع) هستند وجود دارد. همانطور که کار را به جایی رساندند که خود حضرت علی(ع) مظلومیت خود را تبیین فرمودند.
علم‌الهدی با اشاره به متن خطبه شقشقیه گفت: حضرت در این خطبه وجه پذیرش حکومت توسط خویش را بیان می‌کند که حساسیت نسبت به بیت‌المال در این سخنان مشهود است. پس از آن حتی برخی از نزدیکان پیامبر نیز با حضرت وارد دشمنی شدند تا ایشان را سرکوب کنند. پس از آن نیز با مالک اشتر که فدایی حضرت بود وارد دشمنی شدند و هر آنکه از ناکثین، مارقین و قاسطین که حکومت امیرالمومنین(ع) به نفعشان نبود به دشمنی با حضرت و یارانش برخاستند. اما در این میان خطر مارقین برای حکومت امیرالمومنین(ع) بیشتر از دو گروه دیگر بود.
وی ادامه داد: ناکثین افردی بودند که وقتی متوجه شدند که حکومت عدل امیرالمومنین(ع) با منافع آن‌ها در تضاد است با آن حضرت جنگیدند. قاسطین هم افرادی بودند که از ابتدا با آن حضرت دشمنی داشتند، اما مارقین کسانی بودند که ابتدا با امیرالمومنین(ع) بیعت کردند، ولی پس از آن به مخالفت و دشمنی با آن حضرت برخواستند.
امام جمعه مشهد خاطرنشان کرد: آزارهای گروه مارقین به حدی رسید که وقتی در سحرگاه نوزدهم ماه رمضان شمشیر زهرآلود دشمن بر فرق مبارک امیرالمومنین(ع) وارد شد آن حضرت ندای «فُزتَ وَ ربِ الکَعبَه» را سر دادند. شهادت امیرالمومنین(ع) در واقع رهایی آن حضرت از مصیبت‌های بزرگی بود که بعد از رحلت رسول اکرم(ص) دامن‌گیر امت اسلام شده بود.