تمایل عراق به گسترش جنگ با حمله به اهداف استراتژیک ایران در جزیره خارک و کشتى هاى در حال بارگیرى یا تردد به این جزیره، نمایان شد.
جنگ نفتکش ها با عملیات رمضان و حمله دشمن بعثی به جزیره خارک شروع و در تعیین نتیجه نهایى جنگ تحمیلی به عاملى تحریک کننده تبدیل شد. بدین صورت که پس از ناکامى نخست عراق در حمله به خارک در سال هاى ۱۳۶۱ و ۱۳۶۲ دور جدیدى از حملات عراق از سال ۱۳۶۳ آغاز شد و آنچه مورد نظر عراق بود در واقع در سال ۱۳۶۵ تحقق یافت و پیامدهاى آن با اسکورت نفتکش ها در سال ۱۳۶۶ آشکار گردید و جنگ براثر گسترش و تشدید آن با مداخله قدرت هاى بزرگ در سال ۱۳۶۷ به پایان رسید.
تا پایان سال ۶۲ همه تلاش هاى عراق بر این موضوع متمرکز بود که کارایى جزیره خارک را براى صدور نفت ایران مختل کند، ولى تعدد نقاط بارگیرى که براى ۶/۵ میلیون بشکه در روز طراحى شده بود - و تأسیسات محافظت شده، به ایران اجازه مى داد از هدر رفتن نفت جلوگیرى کند و بلافاصله از یک نقطه بارگیرى به نقطه دیگر روى آورد.
نقاط بارگیرى مورد اصابت قرار گرفته نیز نسبتاً به راحتى تعمیر مى شدند و این امر تلاش عراق را براى وارد آوردن آسیب بعدى براى اخلال یا توقف کامل صادرات نفت ایران با شکست همراه کرد. اما از سال ۱۳۶۳ به بعد تحولى در وضعیت منطقه ایجاد شد؛ زیرا عراقى ها براى قطع صادرات نفت ایران حوزه عملیاتى را تا منطقه شمال قطر گسترش دادند و به صورت آشکار از دولت فرانسه هواپیماى «سوپر اتاندارد» و موشک هاى « اگزوست» دریافت کردند تا توان دریایى خود را افزایش دهند.
پیش از این، عراقى ها با موشک هاى ساحل به دریا یا با هواپیما و هلى کوپتر هاى معمولى به اهداف دریایى حمله مى کردند، اگر چه این حملات دقیق نبود، اما عراقى ها با گرفتن موشک هاى ضد کشتى اگزوست، که قیمت هر یک از آنها بیش از یک میلیون دلار بود، فعالیت گسترده اى را آغاز کردند و در مجموع تا پایان جنگ از یک هزار و ۲۰۰ فروند موشک اگزوست استفاده کردند.
عراق براى تحقق اهداف خود در حمله به تأسیسات نفتى و نفتکش هاى ایران، به سلاح هاى جدید و گسترش عملیات هوایى نیاز داشت. به این منظور، طارق عزیز در پایان سال ۱۳۶۲ تقاضاى خرید پنج فروند هواپیماى «سوپر اتاندارد»، مجهز به موشک هاى «اگزوست» را تسلیم پاریس کرد. فرانسه اجازه داد خلبانان عراقى به طور محرمانه در یک پایگاه هوایى فرانسه در حوالى شهر «برست» آموزش ببینند. هواپیماى سوپر اتاندارد که على رغم اعتراض هاى ایران به عراق تحویل داده شد، نیروى هوایى عراق را متحول کرد. به نوشته یکى از نشریه هاى آمریکایى، به نقل از منبع خود در وزارت دفاع فرانسه، حتى خلبانان فرانسوى نیروهاى عراقى را در جنگ نفتکش ها یارى دادند.
عدم قطع صادرات نفت ایران با وجود شدت جنگ نفتکش ها
در جنگ نفتکش ها در حالى که در ۳ سال اول جنگ فقط به ۴۸ کشتى بازرگانى حمله شده بود، در سال ۱۳۶۳ به ۷۱ کشتى بازرگانى حمله شد و در سال هاى ۶۴ و ۶۵ در مجموع بیش از ۱۲۰ هدف مورد حمله قرار گرفت. ایران در سال ۱۳۶۳ به میزان ۱/۳۶ میلیون بشکه، سال ۶۴ به میزان ۱/۸ میلیون بشکه و در سال ۶۵ به میزان ۱/۵ میلیون بشکه نفت در روز صادر کرد. در آمد نفتى ایران ۱۰/۹ میلیارد دلار در سال ۱۳۶۳ و ۱۲/۵۹ میلیارد دلار در سال ۶۴ و ۶/۸۱ میلیارد دلار در سال ۶۵ بود.
جزیره خارک که پایانه اصلی فروش نفت ایران در زمان جنگ محسوب دائما در معرض گزند و آسیب جنگنده‌های عراقی قرار داشت، اما پدافند هوایی قوی جمهوری اسلامی ایران مانعی در برابر آسیب‌دیدگی کامل این جزیره در برابر عراقی‌ها و متحدان پشت پرده‌اش بود؛ به گونه ای که دفاع جانانه جنگنده های «اف 14 -تام کت» به عنوان دیواری آهنین در مقابل جنگنده های سوپراتاندارد فرانسوی قرار گرفت.
اف 14
اف-۱۴ تام‌کت نیروی هوایی ایران با رنگ‌آمیزی استتاری مخصوص پرواز بر فراز دریا در حال گشتزنی در اطراف جزیره خارگ