در لحظات حساس، لحظاتی که یک مادر درد می‌کشد، لحظاتی که دو خانواده چشم انتظار جگر گوشه‌شان هستند، لحظاتی پر استرس که برای مادر به کندی سپری می‌شود، او هست، با آرامش، نشاط و امید در کنار مادر جای می‌گیرد و مانند تکیه گاهی فولادین به او آرامش می‌دهد.
کاشتن لبخند در چهره یک زن و مرد و رقم زدن یک زندگی جدید به بند بند انگشتان آنها وابسته است، در آخرین لحظات با قلبی مضطرب، چشمانی خسته و لب‌هایی ملتمس نوزادی را به دنیا می‌آورد که طنین یک زندگی تازه را نوید می‌دهد.
این اتفاق خیلی دور نیست، کمی آن طرف تر، در بیمارستانی از این شهر بارها و بارها این معجزه شیرین رخ داده است و می‌دهد، معجزه‌ای که راز آفرینش را تداعی می‌کند.
شاید برای ما که از دور شاهد ماجرا بوده و فقط شنونده هستیم، چندان قابل لمس نباشد، اما آنها لحظات خوب تولد یک معجزه الهی را با چشم خود می‌بینند و از حس و حال غیر قابل وصف آن برایمان می‌گویند.
پنجم ماه می هر سال مصادف با ۱۵ اردیبهشت ماه از سوی سازمان بهداشت جهانی و کنفدراسیون بین‌المللی مامایی، روز جهانی ماما اعلام شده است، مامایی هنری است که علم را به خدمت می‌گیرد تا عشق را در معرکۀ راز و تجلیگاه آفرینش به نمایش گذارد.