حجاب از ارزنده‌ترین نمادهای فرهنگی و اجتماعی در تمدن ایرانی- اسلامی است که پیشینه آن به قبل از اسلام برمی‌گردد اما سال های اخیر، نهادهای فرهنگی برای ترویج و تعمیق آن کم کاری کرده اند.
در عصر حاضر توجه ویژه و نگاه هوشمندانه به مسأله پوشش، از ضروریات زندگی ایمان محور به شمار می‌رود.
از آنجا که حجاب و عفاف اسلامی ضامن حفظ و پاسداری از کیان و شخصیت آحاد جامعه است، لذا بی تردید از مهم‌ترین ارمغان‌های آن تحصیل سلامت روانی پایدار است که خود از بزرگترین نعمت‌های الهی در حیات بشری شمرده می‌شود.
پوشش بانوان در گذر تاریخ، نمادی از جایگاه زن در هر فرهنگ و تمدنی است. با مطالعه تاریخ در می‌یابیم که زنان در مشرق زمین، پوششی محکم‌تر و کامل‌تر از زنان غربی داشته و دارند و همین نشانگر این است که نگاه مردمان نسبت به زن در سرزمینی چون ایران متفاوت از دیدگاه سرزمین‌های غربی به «زن» بوده است.
از سوی دیگر پوشش زنان در ایران باستان نشان می‌دهد که حجاب زنان ایرانی، حتی قبل از ورود اسلام به ایران، حجابی کامل و منحصر به فرد بوده است.