نوجوانان در مقطعی از زمان زندگی می‌کنند که با پیشرفت تکنولوژی همسو شده‌اند و کسب مهارت و درآمد و تجربه حس استقلال برایشان دغدغه شده است.
سن که بالا می‌رود دیگر پاسخ دادن به برخی از پرسش‌ها سرگرمی حساب نمی‌شود و به یک مسئله اصلی در زندگی تبدیل می‌شود. شاید در پانزده سالگی در پاسخ به «چی بلدی» طفره بروید اما در واقع مهارت و کار نه فقط موضوع اصلی زندگی است بلکه از بزرگترها که بپرسید می‌گویند: «کار و مهارت آدم را می‌سازد».
حال این کسب مهارت و کار کردن در نوجوانی مانند بذری است که در بزرگسالی ثمره می‌دهد و در این زمانه والدین بیشتر به دنبال کسب مهارت برای فرزندان خود هستند که در اوقات فراغت صرفاً به کلاس آموزش زبان انگلیسی ختم نشود و با توجه به نیاز روز جامعه و تغییر در ذائقه مردم به سمت کسب مهارت‌های دیجیتالی و فن بیان و اجرا و فضای مجازی روی آورده‌اند. البته این تغییر نگرش‌ها باعث شده که اقبال عمومی از یادگیری زبان انگلیسی صرف، به سمت زبان‌های دیگری همچون عربی، آلمانی، چینی و فرانسه سوق پیدا کند و حتی استقبال از کلاس‌های تولید محتوا و مرتبط با فضای مجازی، عکاسی و انیمیشن بیشتر شود.
از طرفی هم نوجوانان در مقطعی از زمان زندگی می‌کنند که با پیشرفت تکنولوژی همسو شده‌اند و دوست دارند به سرعت به خواسته‌های خود برسند و بنابراین فکر کردن به شغل و کسب درآمد هم روند سریع‌تری خواهد داشت و زودتر برایش دغدغه می‌شود.
میل به بزرگ شدن و بزرگ دیده شدن یکی از دلایلی است که نوجوان را وادار به کار کردن می‌کند و با کار کردن و زحمت پول درآوردن آشنا می‌شود و اینگونه استعدادهایش نیز کپک نمی‌زند. حال به سراغ نوجوانانی رفتیم که مزه بزرگی را در نوجوانی چشیده‌اند و از تجربه کار کردن خود در این دوران می‌گویند.
شرایط زمانه امروزه بسیار برای والدین و نوجوانان با توجه به وجود فضای مجازی و القای ارزش‌های نادرست حساس شده که یکی از راه‌های گریز آن می‌تواند پر کردن اوقات فراغت آنها با آموزش مهارت‌های صحیح و ورود به بازار کار باشد.